OUEST: Urban Legend

Verslag bezoek: Ouest. Urban Legend Locatie: Bozar, Brussel

Laatst ben ik naar Bozar geweest voor de expo Ouest. Urban Legend, en eerlijk gezegd: het was niet wat ik verwacht had. Bij architectuurtentoonstellingen denk je vaak aan saaie maquettes en ingewikkelde plannen, maar dit voelde totaal anders. Het was geen droge opsomming, maar eerder een verhaal waar je doorheen wandelde.

Wat me meteen opviel, is de filosofie van dit Brusselse bureau. Ze hebben duidelijk een hekel aan de 'tabula rasa'-aanpak (alles platgooien en nieuw bouwen). In plaats daarvan kijken ze naar wat er al staat – inclusief de barsten en littekens – en blazen dat nieuw leven in.

Je merkt aan alles dat ze respect hebben voor het verleden, zonder dat het ouderwets aanvoelt. Een mooi voorbeeld vond ik het Théâtre Jean Vilar: ze wissen de geschiedenis niet uit, maar bouwen er juist op verder.

De titel Urban Legend is goed gekozen. Ze laten niet alleen gebouwen zien, maar betrekken er ook verhalen van schrijvers en kunstenaars bij. Daardoor besef je weer dat architectuur eigenlijk niet gaat over bakstenen, maar over de mensen die erin leven. Dat maakte de expo heel toegankelijk, ook als je zelf geen architect bent.

Wat me misschien nog het meeste aan het denken heeft gezet, is hoe ze omgaan met de grens tussen privé en openbaar. Vaak sluiten we ons op in gebouwen, maar Ouest probeert die muren juist 'poreus' te maken.

Of het nu om een theater gaat of een werkplaats (zoals bij Zinneke): ze proberen de straat een beetje naar binnen te halen en het gebouw terug te geven aan de buurt. Dat vond ik een inspirerende gedachte: architectuur die niet afschermt, maar juist contact maakt met de stad.

Conclusie 

Ik ging naar buiten met een frisse blik op Brussel. Ouest laat zien dat je geen gigantische wolkenkrabbers nodig hebt om indruk te maken. De kracht zit hem vaak in het slim hergebruiken van wat er al is. Zeker de moeite waard als je in de buurt bent!